Wanneer iemand meerdere chronische aandoeningen tegelijkertijd heeft, zijn standaardbehandelplannen niet langer toereikend. Protocollen die zijn ontworpen voor de behandeling van één specifieke ziekte veroorzaken problemen wanneer ze worden toegepast op personen met meerdere gezondheidsproblemen. Artsen belanden zich in een onmogelijke positie, omdat het te sterk richten op één probleem daadwerkelijk een ander kan verergeren. Neem het beheer van bloeddruk als voorbeeld. Wanneer een arts de bloeddruk agressief verlaagt bij iemand die zowel hartfalen als nierziekte heeft, kan dit de nierfunctie schaden. Evenzo is het advies aan iemand met hoge bloeddruk om voedsel met laag zoutgehalte te eten in tegenspraak met wat nodig is wanneer iemand ook te maken heeft met ernstig hartfalen. Al deze tegenstrijdigheden leiden tot ernstige problemen en hoge kosten. We spreken over ongeveer 740 duizend dollar extra per jaar per patiënt wanneer artsen niet adequaat samenwerken, volgens Ponemon-onderzoek uit vorig jaar. Mensen die leven met aandoeningen zoals diabetes naast hartfalen krijgen voortdurend tegenstrijdige boodschappen over wat ze moeten eten of welke medicijnen ze moeten innemen, wat resulteert in meer ziekenhuisbezoeken. Wat is dan het antwoord? De gezondheidszorg moet stoppen met het afzonderlijk bekijken van elke ziekte en moet beginnen met het overkoepelde beheer van de hele persoon in plaats van individuele aandoeningen.
Het beheren van chronische aandoeningen draait niet langer alleen om medische feiten. Artsen beginnen tegenwoordig alle soorten informatie te combineren bij het opstellen van zorgplannen. Ze volgen wat er in het lichaam gebeurt via draagbare apparaten, verzamelen details over hoe mensen daadwerkelijk leven en houden rekening met aspecten zoals of iemand toegang heeft tot afspraken of voldoende gezonde voedselopties in de buurt heeft. Bijvoorbeeld helpt continue glucosemonitoring om veranderingen in de bloedsuikerspiegel te detecteren, zelfs wanneer patiënten niet bij de arts zijn. Het bekijken van dagelijkse gewoontes laat vaak zien waarom medicijnen mogelijk niet regelmatig worden ingenomen. En kaarten die aangeven waar supermarkten met vers fruit en groenten zich bevinden, kunnen verklaren waarom veel patiënten een ongezond dieet volgen. Wanneer al deze gegevens samenkomen, kunnen zorgverleners betere beslissingen nemen. Mogelijk passen ze het tijdstip van insulinegebruik aan op basis van nachtdiensten of helpen ze lokale programma's te vinden die ondersteuning bieden bij medicijnkosten. Onderzoek wijst uit dat deze aanpak het aantal spoedeisende-afdeling-bezoeken met ongeveer 30-35% verlaagt in vergelijking met standaard 'één maat past voor allen'-behandelplannen. Door het volledige beeld van het leven van elke persoon te overwegen, kunnen medische teams problemen opvangen voordat ze noodgevallen worden, in plaats van altijd pas in te grijpen nadat het probleem zich heeft voorgedaan.
Slimme draagbare apparaten, telefoonapps en verbonden gadgets stellen mensen nu in staat hun gezondheidsgegevens de hele dag door te volgen, waardoor mensen die vroeger passief waren actieve deelnemers worden in hun eigen zorgtraject. Deze kleine technische hulpmiddelen monitoren onder andere hartslag, bloedsuikerspiegel en hoeveel zuurstof er in het lichaam aanwezig is. Neem bijvoorbeeld CGM's: deze piepen wanneer de bloedsuikerspiegel van iemand te hoog of te laag wordt, wat levensreddend kan zijn voor diabetici. En er bestaan slimme inhalatoren die bijhouden hoe vaak iemand zijn medicijnen gebruikt bij astma of COPD. Wanneer de apparaten iets ongebruikelijks detecteren, zoals een afwijkend hartritmepatroon, kunnen mensen direct hun gedrag aanpassen in plaats van tot de volgende dag te wachten. Artsen krijgen al deze informatie te zien op speciale schermen, waar ze patronen kunnen herkennen die erop duiden dat de gezondheidstoestand verslechtert, nog voordat het te laat is. Volgens onderzoek dat vorig jaar werd gepubliceerd in het Journal of Medical Internet Research, daalden ziekenhuisopnames voor chronische aandoeningen met ongeveer de helft dankzij deze systemen voor afstandsonderzoek. Voortdurend toezicht op de gezondheid betekent dat artsen vroegtijdig kunnen ingrijpen met op maat gemaakte adviezen, voordat kleine problemen uitgroeien tot grote noodgevallen.
AI-systemen analyseren diverse soorten gezondheidsgegevens afkomstig van draagbare apparaten en medische dossiers om mogelijke problemen op te sporen lang voordat mensen zich ziek gaan voelen. Neem bijvoorbeeld aandoeningen zoals hartfalen of COPD. De slimme algoritmen kunnen kleine veranderingen detecteren die de meeste mensen zelf niet opmerken, zoals geringe verschuivingen in lichaamsgewicht of onregelmatige ademhalingpatronen die vaak optreden vlak voordat iemand in het ziekenhuis terechtkomt. Deze machine learning-programma's beoordelen meerdere factoren tegelijk, waaronder hoeveel iemand overdag beweegt, slaapgewoonten en of medicijnen volgens voorschrift worden ingenomen, om persoonlijke risicobeoordelingen te maken. Als er iets afwijkt, bijvoorbeeld wanneer zuurstofniveaus dalen bij iemand met COPD, stuurt het systeem waarschuwingen naar zorgverleners, zodat zij vroegtijdig kunnen ingrijpen. Onderzoek dat vorig jaar gepubliceerd werd in Nature Medicine toonde aan dat het gebruik van deze voorspellende hulpmiddelen het aantal spoedeisende-hulpbezoeken onder patiënten met chronische ziekten met bijna 40% verminderde. Vroegtijdig behandelingen aanpassen op basis van AI-aanbevelingen helpt patiënten niet alleen betere resultaten te behalen, maar vermindert ook de druk op overbelaste zorgsystemen in het hele land. Dit laat zien hoe waardevol technologie kan zijn bij het beheren van langetermijngezondheidsproblemen voordat ze een noodsituatie worden.
Gezondheidsoplossingen die zijn gebaseerd op daadwerkelijk bewijsmateriaal onderscheiden zich doordat ze duidelijke resultaten tonen die een reëel verschil maken voor patiënten. Traditionele methoden meten vaak niet adequaat, maar deze nieuwe aanpakken houden nauwgezet belangrijke cijfers in de gaten, zoals herstelsnelheid, minder ziekenhuisopnames en betere langetermijnverbeteringen van de gezondheid, ondersteund door studies die zijn gepubliceerd in gerenommeerde tijdschriften. Door grote groepen gezondheidsgegevens te analyseren, kunnen we zien wat in de praktijk werkt, vergeleken met wat gebeurt in gecontroleerde experimenten. We ontdekken waar verschillen bestaan tussen laboratoriumresultaten en wat er daadwerkelijk gebeurt wanneer behandelingen worden toegepast bij echte patiënten. Dit heeft de National Academy of Medicine benadrukt in hun rapport uit 2024. Interessant is ook dat deze op bewijs gebaseerde methoden geld besparen. Ziekenhuizen en klinieken die bewezen protocollen volgen, kunnen ongeveer 30 procent meer waarde krijgen voor het geld dat wordt uitgegeven aan het beheren van chronische aandoeningen. Het combineren van het verbeteren van de patiëntengezondheid met slimmere bedrijfsvoering levert duurzame voordelen op en brengt ons dichter bij het vooropstellen van de patiënt in alles wat we doen.
Het beheren van chronische ziekten werkt het beste wanneer patiënten echt vertrouwen krijgen in hun vermogen om gezonde gewoonten aan te houden, zelfs als het moeilijk wordt. Daar komen motiverende aanpakken goed van pas, met name methoden die grote doelen opdelen in kleinere stappen. Neem bijvoorbeeld het volgen van medicatie. In plaats van alles tegelijk aan te pakken, kan iemand met diabetes beginnen door simpelweg het aantal stappen per dag te tellen, voordat hij of zij overgaat op het aanpassen van de voeding. Deze geleidelijke aanpak helpt mensen om zich onderweg succesvol te voelen. Volgens gegevens van het CDC uit vorig jaar heeft ongeveer een derde van de Amerikaanse volwassenen moeite met het begrijpen van basisgezondheidsinformatie. Goede programma’s pakken dit aan door concepten in eenvoudige taal uit te leggen en mensen de kans te geven om daadwerkelijke vaardigheden te oefenen. Wanneer interventies aansluiten bij wat individuen echt willen, blijven de resultaten meestal langer duren. Sommige mensen reageren beter op smartphone-apps die herinneringsmeldingen sturen, anderen putten kracht uit groepsverbanden waar ze ervaringen kunnen delen. Al deze ideeën combineren maakt een groot verschil. Uit onderzoek dat is gepubliceerd in het Journal of Cardiac Failure bleek dat patiënten met hartfalen die aan dergelijke programma’s deelden namen 25% minder onnodige ziekenhuisbezoeken hadden. Waar het hier eigenlijk om gaat, is mensen helpen om gewoonten te ontwikkelen op basis van oprechtes zelfvertrouwen, en niet alleen maar het opvolgen van artsvoorschriften.
Copyright © 2025 by Shenzhen Sonka Medical Technology Co., Limited - Privacybeleid