De Lichaamsmassa-index (BMI) berekent gezondheidsrisico's uitsluitend op basis van lengte en gewicht, zonder rekening te houden met wat er daadwerkelijk in het lichaam zit. Het probleem is vrij eenvoudig: het kan niet onderscheiden tussen gezonde, magere spiermassa en ongezonde vetdepots. Daarom worden veel topatleten volgens BMI als overgewichtig of zelfs obesitas geklasseerd, terwijl hun lichaamsvetpercentage zeer laag is en hun hart- en vaatgezondheid uitstekend is. Aan de andere kant kan iemand er op papier goed uitzien met een "normale" BMI, maar toch gevaarlijk veel buikvet hebben rond de organen. En dat is belangrijk, omdat buikvet sterk samenhangt met problemen zoals insulineresistentie, type 2 diabetes en hart- en vaatziekten. Spiermassa en vet werken tegenover elkaar qua invloed op onze stofwisseling en ontstekingsreacties, dus de BMI is onvoldoende geschikt om daadwerkelijke gezondheidsrisico's te bepalen. Het is weliswaar eenvoudig te berekenen, maar die eenvoud maakt het bijna onbruikbaar voor artsen die behandelingsbeslissingen moeten nemen, of voor mensen die hun fitnessvoortgang willen bijhouden over tijd.
De Body Mass Index volstaat gewoon niet wanneer het gaat om het identificeren van bepaalde risicogroepen. Denk bijvoorbeeld aan zeer gespierde atleten die als 'overgewichtig' of 'obesitas' worden bestempeld, terwijl hun bloedwaarden uitstekend zijn. Dan zijn er nog oudere mensen, bij wie de BMI misschien nog steeds 'normaal' aangeeft, maar die eigenlijk spiermassa verliezen en vet aanwinnen zonder dat iemand het merkt. En vergeet ook mensen met sarcopenische obesitas niet – zij hebben een lage spiermassa gecombineerd met een hoog lichaamsvetpercentage. De trieste waarheid is dat iemand met deze aandoening net zo gevoelig kan zijn voor vroegtijdig overlijden als iemand die volgens standaardmaten als obesitas wordt geclassificeerd. Echte cijfers ondersteunen dit ook. Studies tonen aan dat meer dan een derde van de senioren met wat ogenschijnlijk een gezonde BMI lijkt, in werkelijkheid gevaarlijke hoeveelheden buikvet heeft en tekenen vertoont van stofoverdrachtsstoornissen. Wanneer zorgprofessionals uitsluitend afhankelijk zijn van BMI-metingen, missen patiënten tijdige behandelmogelijkheden en gepersonaliseerde benaderingen om hun gezondheid effectief te managen.
Het InBody-apparaat werkt anders dan reguliere BMI-tests en basis BIA-machines met één frequentie. Wat het speciaal maakt, is de opstelling met acht elektroden die verschillende elektrische signalen uitzenden via specifieke delen van het lichaam. Denk eraan dat we feitelijk bestaan uit rechter- en linkerarm, -been, plus de romp. Signalen met een lagere frequentie meten voornamelijk wat er buiten de cellen gebeurt (dat wordt extracellulair water genoemd). Wanneer de frequentie wordt verhoogd, dringen deze signalen daadwerkelijk de cellen binnen om het intracellulaire watergehalte en de totale hoeveelheid lichaamsvloeistof te bepalen. Deze wisseling tussen verschillende frequenties zorgt ervoor dat de metingen nauwkeurig blijven, zelfs wanneer iemands hydratieniveau schommelt. Enig onderzoek geeft aan dat deze methode hydratiegerelateerde fouten kan verminderen met ongeveer 40% in vergelijking met oudere systemen die slechts één frequentie gebruiken.
InBody genereert klinisch bruikbare metrieken die BMI niet kan bieden:
Ongeveer één op de drie volwassenen wordt ten onrechte geëtiketteerd wat betreft risico's op hart- en stofwisselingsaandoeningen op basis van alleen hun BMI. Onderzoek van de Universiteit van Florida uit 2025 toonde iets interessants aan: BMI kon de sterftecijfers niet nauwkeurig voorspellen bij ongeveer 32% van de onderzochte personen. Metingen met InBody-technologie, zoals het omentale vetoppervlak en de ECW/TBW-ratio, hadden daarentegen een veel betere correlatie met daadwerkelijke gezondheidsuitkomsten. Wat maakt InBody anders? Het analyseert de lichaamssamenstelling segment voor segment en detecteert buikvetafzettingen en veranderingen in lichaamsvloeistoffen die daadwerkelijk gerelateerd zijn aan aandoeningen zoals insulineresistentie en het metabool syndroom. Neem dit voorbeeld: iemand met hoge niveaus van omentaal vet volgens InBody-metingen heeft ongeveer drie keer zo grote kans op type 2-diabetes als iemand die alleen op basis van traditionele BMI-berekeningen als obesitas zou worden beschouwd.
Peer-reviewed validatie bevestigt dat InBody-apparaten voldoen aan strenge klinische normen. In diverse populaties, waaronder atleten, ouderen en multi-etnische groepen, tonen de InBody 570- en 380-modellen 91–95% overeenstemming met referentiemethoden:
| Metrisch | InBody 570/380 | BMI | Goudstandaard |
|---|---|---|---|
| Spiermassa | 94% overeenstemming | 41% fout | DEXA |
| Visceraal vet | 92% nauwkeurigheid | N.v.t. | CT-scans |
| Vochtbalans | 91% betrouwbaarheid | Geen gegevens | Luchtdruk Plethysmografie (ADP) |
Deze bevindingen ondersteunen de update van het beleid van de American Medical Association uit 2025, waarin expliciet wordt aanbevolen om alleen-BMI-metingen te vervangen door lichaamssamenstellingsmetingen—including skeletspierindex en viscerale vet—voor de diagnose obesitas, behandeling planning en vergoeding rechtvaardiging.
BMI heeft nog steeds zijn plek voor snelle, goedkope screenings binnen populaties, omdat het enkel een weegschaal en een meetlat vereist, geen geavanceerde apparatuur of speciale training nodig. Het werkt uitstekend in gebieden met beperkte middelen, waar artsen een ruw beeld nodig hebben van wie mogelijk risico loopt. Aan de andere kant, InBody-apparaten vereisen een initiële investering, maar geven binnen ongeveer een minuut een gedetailleerde uitsplitsing van lichaamssamenstelling. Deze apparaten zijn belangrijk wanneer we spiermassa moeten onderscheiden van vet, wat daadwerkelijk invloed heeft op gezondheidsresultaten. Denk aan ouderen die te maken hebben met sarcopenische obesitas, atleten die mager spiermassa proberen op te bouwen, of patiënten met chronische aandoeningen die vochtophoping moeten monitoren. De American Medical Association raadt aan niet alleen BMI te gebruiken, omdat het niet aangeeft waar viscerale vet zich ophoopt of hoe gezond iemands spieren zijn—factoren die daadwerkelijk invloed hebben op stofwisseling en algehele lichaamsfunctie. Begin met BMI voor basis-screnning, en gebruik daarna de InBody-technologie wanneer een duidelijkere diagnose belangrijk is voor behandelbeslissingen, het bijhouden van echte vooruitgang, of het onderbouwen van verzekeringsclaims. Het kiezen van de juiste tool op basis van wat er daadwerkelijk klinisch nodig is, in plaats van wat het makkelijkst is, helpt iedereen tot betere resultaten te komen en maakt efficiënter gebruik van gezondheidszorgbudgetten.
Copyright © 2025 by Shenzhen Sonka Medical Technology Co., Limited - Privacybeleid